Ik heb al veel pogingen gedaan om af te vallen. Het ging meestal best goed. Voor een tijdje. Want door het voortdurende hongergevoel liep het uiteindelijk weer mis. Ik besloot het roer om te gooien en zocht contact met een diëtist. Ik heb geleerd gezond te eten en ben al negen kilo kwijt. Zonder hongergevoel. Nu de resterende drie kilo nog, dan ben ik waar ik wil zijn.”
Toen Diana Kobes uit Haulerwijk (1986) van haar diëtist hoorde dat ze een jaar de tijd moest nemen om de beoogde twaalf kilo te verliezen, dacht ze in eerste instantie ‘Wat lang’. Maar inmiddels begrijpt zij dat als je je halve leven in gevecht bent met de weegschaal, er tijd voor nodig is om een nieuw eetpatroon te ontwikkelen. ,,Eens per maand ga ik naar mijn diëtist. Dat stimuleert mij om vol te houden, die stok achter de deur heb ik nodig.”
,,Ik volg een energiebeperkt en vezelrijk dieet. Want last van mijn darmen had ik ook. Dat heeft zij in haar adviezen meegenomen. Ik maak elke dag bewuste keuzes. Het voelt niet als heel streng lijnen want dat hongergevoel is er niet. En ik mag ook best twee keer op een dag een koekje pakken. Dit dieet is dus best te doen en ik ben heel tevreden. Dagelijks weeg ik mijn eten af op een keukenweegschaal. Ik weet dat veel mensen dat vervelend zouden vinden maar ik niet. Voor mij werkt dat prima. Omdat ik heb geleerd gezond te eten kan ik – na een weekend met iets te veel lekkers – mezelf direct bijsturen.